Wie seet et ous matt däa Rechtschreibung?
Doo kaa ma nua soon: "schwierig, schwierig, schwierig ...".
Et jett kee Räschtschräifbook, kee Duden un keen fastjeschriwwen Rejeln.
Äisch probeeren deshalb, die Weata su se schräiwen, wie se jeschwaat jänn, well awwa och keen Wissenschaft dorous maachen.
Als Beispiel soll daat Ei deenen. Et jett Hiedäitsch E-i jeschriwwen, awwa A-i, wie un "Mainz" jeschwaat.
Deshalb jett et op Owaschepa Platt och "Ai" jeschriwwen.
Daat G as um Owaschepa Platt susesoon fäaschwunnen un durch daat J äasaat jänn (Geld - Jäld).
Et as interessant, daat mia nur eene Kilometer wäida se joon brouchen, nämlich no Niaschepa, fea daat G wea se funnen.
En kleen Bemerkung om Rand: Un dänne Noopischdärfan Owa- un Niaöffling as et jenau su.
En R om Änn fonn em Woat, wie z. B. un "sehr", jett, wie och um Hiedäitschen, meestens nett ousjeschwaat. Op Owaschepa Platt jett et deshalb zo em a, z. B. "sea" (sehr).
Daan die Vokale: Lang jeschwaat Vokale schräiwen äisch eefach dubbelt (Juusep). Bäi dämm I benotzen äisch daat "ie" als Verlängerung (schien). Monchmool kitt et awwa och fiea, aat en Woat matt "ie" jeschriwwen jett, die Oussprooch awwa janz annischda as. Et jett nämlich net lank jeschwaat, sondern wie zwai Silben. Su diet ma "Zehen" op Platt als "Zi_en" schräiwen.
Un daan noch daat O. Et jett monchmool offen und monchmool jeschloss jeschwaat. Mia innaschaiden also z. B. "Bote, Ofen, roh ..." um Jientdeel zo "Onkel, Gott, offen ..." Daat "Ofen-O" kennzeichnen äisch mat em [o] fea kuaz- un em [o:] fea lankjeschwaat. Daat "Onkel-O" jett jekännzeschnet durch en [ɔ] fea kuaz- un em [ɔ:] fea lankjeschwaat.